Bukowiec, choć leży w centrum malowniczego Pogórza Rożnowskiego, jest na mapie Sądecczyzny miejscowością kresową – Ziemia Tarnowska rozpościera się tuż za ogrodzeniem leżącego jeszcze na Sądecczyźnie budynku byłej szkoły.
W dzisiejszych czasach Bukowiec liczy ok. 300 mieszkańców. W ostatnich latach tylko się wyludnia. Dawniej w porywach żyło tu do pół tysiąca ludzi. W broszurze „Korzenna i okolice” autor Andrzej Potoniec przytacza dane, że np. w 1928 r. Bukowiec zamieszkiwało 418 osób.
Rozkwit wsi nastąpił za PRL w latach 50. W tym okresie, w odstępie niewielu lat, powstał tu kościół i erygowano osobną parafię, wybudowano szkołę, powołano do życia OSP i rezerwat przyrody, a na jego terenie wytyczono szlaki turystyczne. Podstawowe połączenie ze światem – pnąca się w górę droga z Lipnicy Wielkiej – wyasfaltowana została jednak dopiero w latach 80.
Dużo ludzi stąd wyjechało, ale w ostatnich latach wracają. Niektórzy odkupują kawałki gruntu i stawiają domy, w których chcą spędzić ostatnie lata… Bukowiec nadal żyje w oddaleniu od większych ośrodków, na uboczu szlaków komunikacyjnych, miejscowi mówią nawet, że na końcu świata. To cichy zakątek, w którym można ukoić stargane nerwy.
Mało kto tu dojeżdża do pracy, bo wszędzie daleko. Ludzie koncentrują się na prowadzeniu gospodarstw albo opuszczają wieś, która w ostatnich latach podupadła: zamknięto szkołę, OSP praktycznie zawiesiła działalność…