(1952-) Poeta z Sądecczyzny.
Urodzony 8 sierpnia 1952 r. w Katowicach. Technik elektronik. Mieszkając w Bączej-Kuninie k/Nawojowej, zajmował się naprawą sprzętu elektronicznego.
Poeta-liryk (kilka tomików wierszy, twórca błyskotliwych metafor, np. „niedopałek słońca” albo „przebiśnieg – mały kluczyk do drzwi wiosny”), prozaik, satyryk, autor utworów dla dzieci, publicysta – zamieszczał artykuły m.in. w „Gazecie Sądeckiej”, „Znad Popradu”, „Kurierze Starosądeckim” i „Almanachu Sądeckim”. W latach 1996-2007 członek Klubu Literackiego „Sądecczyzna”, od 2007 r. Grupy Literackiej „Sądecczyzna”, w 2016 r. współzałożyciel Sądeckiego Klubu Literackiego, członek Związku Literatów Polskich. Także malarz i grafik, ilustrujący utwory własne i cudze.
Podmiot liryczny w jednym z jego wierszy skarży się:
płonie we mnie ocean
jestem jak świeca w blasku dnia
niepotrzebny
nieprzydatny
niezauważony
Sądecki kolega po piórze Marek Basiaga tak rekomendował jeden z tomików Jedynaka: „Nie wpadł on w łatwiznę opisywania widokowych pejzaży Sądecczyzny, nie porównuje błękitu i żywości górskich potoków, nie maluje jej słowem jako siedliska hal, wrzosowisk, wiatrów halnych, niebotycznych skał i mchów łagodnych, nie wpadł w manię landszaftu i regionalizmu”. I rzeczywiście, w odróżnieniu od np. Jerzego Harasymowicza – patrz – nie epatuje w twórczości sądeckimi nazwami, o ile wiadomo, pada taka jedynie raz – Dunajec.
(IrP)
Źródła
- Bolesław Faron – „Poeci Sądecczyzny. Antologia”, Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 2019 via Rafał Gajewski – „Poeci Sądecczyzny: Janusz Jedynak” na Sadeczanin.info z 9.05.2018
- Zlp.krakow.pl
