(1870-1930) generał brygady Wojska Polskiego, służący w Nowym Sączu. Urodził się 19.01.1870 w Dobromilu (obecnie Ukraina).
AbsolwentGIMNAZJUM
w Przemyślu z 1891 r. i wydziału lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z 1897 r. Doktor medycyny.
Przebieg służby
W latach 1892-1918LEKARZ w armii austriackiej. Awanse: 1897 – porucznik, 1900 – kapitan, 1915 – major, 1918 – podpułkownik.
W Wojsku Polskim od połowy listopada 1918 r.: lekarz i ordynator oddziału okulistycznego w Szpitalu Garnizonowym w Krakowie, dowódca Szpitala Okręgowego Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków. Od 17.03.1919 do prawie końca 1921 r. dowódca szpitala wojskowego w Nowym Sączu. Następnie w wojskowej administracji medycznej i szpitalach wojskowych w Dziedzicach, Katowicach, Chełmie i ponownie Katowicach. Od 1926 r. starszy lekarz 73. pułku piechoty. W 1927 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Awanse: 1920 – pułkownik, 1927 – gen. brygady.
Osiadł w Katowicach, gdzie praktykował jako okulista.
Zmarł 27.11.1930 w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
(IrP)
Źródła
Piotr Stawecki SŁOWNIK biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939”, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski „Generałowie Polski niepodległej” Editions Spotkania, Warszawa 1991
