(1919-1994)
Pisarz wyedukowany w Nowym Sączu.
Urodzony 14 lutego 1919 r. w Wodnej (część Trzebini). Uczył się w szkołach w Zawierciu, Ostrowie Wlkp. i Poznaniu, ale absolwent II Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Nowym Sączu z 1938 r., od tegoż roku studiował polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Jeszcze w czasach szkolnych w Nowym Sączu redagował pismo tutejszej młodzieży gimnazjalnej „Zew Gór” oraz ze szkolnymi kolegami Henrykiem Einhornem i Jerzym Kłosowskim (od 1945 r. używał nazwiska J. Niemojowski) założył grupę literacko-artystyczną Przełęcz.
Uczestnik kampanii wrześniowej wojny obronnej z Niemcami w 1939 r. w szeregach 1. pułku strzelców podhalańskich z Nowego Sącza. W czasie okupacji niemieckiej członek konspiracji w podziemnych organizacjach związanych z Polską Partią Socjalistyczną, bliski współpracownik jednego z liderów podziemia socjalistycznego w Małopolsce, pochodzącego z Ziemi Gorlickiej Adama Rysiewicza ps. Teodor. W 1940 r. wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, skąd uciekł po paru tygodniach i wrócił do Nowego Sącza.
Kontynuował działalność konspiracyjną, pracując w Zakładach Zbrojeniowych w Starachowicach. Od 1942 r. redaktor naczelny podziemnego pisma socjalistycznego „Wolność” w Krakowie. W końcu tegoż roku aresztowany przez gestapo i uwięziony w niemieckich obozach koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau i Mauthausen-Gusen, gdzie zasłynął jako poeta obozowy (z kolegami utworzył tam nawet grupę artystyczną Klub Trzech Wagabundów, m.in. organizowali konkursy poetyckie).
Po wyzwoleniu obozu redagował polskie gazetki w Gusen i Linzu, ale szybko ponownie wrócił do Nowego Sącza, choć ostatecznie osiadł w Krakowie, gdzie jeszcze w 1945 r. został sekretarzem propagandy komitetu miejskiego PPS. Razem m.in. z późniejszym ministrem kultury Lucjanem Motyką czołowy działacz Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, od 1946 r. kierownik propagandy w Komitecie Centralnym OMTUR, od 1948 r. redaktor naczelny tygodnika OMTUR „Młodzi idą” oraz członek prezydium zarządu głównego Związku Młodzieży Polskiej i w latach 1948-49 redaktor naczelny tygodnika „Pokolenie”. W październiku 1956 r. przewodniczący komitetu rewolucyjnego Nowej Huty, gdzie akurat przebywał, pisząc książkę i scenariusz filmu dokumentalnego o budowniczych tamtejszej huty.
Następnie zastępca dyrektora programowego TVP, zaś w latach 1959-76, a zatem do likwidacji pisma – zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Dookoła świata”. Potem redaktor naczelny czasopisma „Rozrywka”, drukującego szarady i krzyżówki. Od 1979 r. na emeryturze.
W okresie powojennym nie stracił kontaktu z literaturą: wydawał powieści, a w prasie (m.in. „Pokolenie”, „Nowa Wieś”, „Sztandar Młodych” i „Dookoła świata”) publikował wiersze, prozę, artykuły, recenzje i tłumaczenia poezji rosyjskiej. Pośmiertnie ukazał się zbiór „Ziemio moja sądecka… Wybór tekstów o Sądecczyźnie” (2010) w opracowaniu Janiny Kwiek-Osiowskiej.
Odznaczony m.in. Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Oświęcimskim.
Zmarł 22 lutego 1994 r. w Warszawie.
(IrP)
Źródła
www.pl.wikipedia.org
Jerzy Leśniak, Augustyn Leśniak – „Encyklopedia sądecka”, Wydawca: Urząd Miejski w Nowym Sączu, Nowy Sącz 2000
