ŁASIŃSKI Wiesław Mieczysław

(1915-2010)

kontradmirał Marynarki Wojennej, pochodzący z Sądecczyzny

Urodził się 25.12.1915 w Starym Sączu, syn nauczyciela Kazimierza i Kunegundy z d. Królik.

W latach 1933-39 ukończył studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, równocześnie podchorąży w Szkole Podchorążych Sanitarnych w Warszawie. Od 1948 r. doktor nauk medycznych (chirurgia, medycyna morska).

Przebieg służby

Dowódca plutonu sanitarnego 26. Dywizji Piechoty w Skierniewicach. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. po bitwie nad Bzurą trafił do niewoli niemieckiej. Jeniec oflagów w Brunszwiku, Hadamar i Limburgu oraz szpitali jenieckich w Koblencji i Trewirze, po próbie ucieczki więziony w Chalons nad Marną (od 1998 r. Chalons-en-Champagne, Francja).

W 1945 r. wyzwolony przez wojska amerykańskie, krótko pracował w szpitalu UNRRA w Mosbach, po czym wrócił do Polski. Lekarz kliniki chirurgii wydziału lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

W 1946 r. znów powołany do służby wojskowej: lekarz jednostek pływających (flotylli trałowców i dywizjonu okrętów podwodnych) Marynarki Wojennej. Od 1949 r. starszy asystent na oddziale chirurgicznym 7. Szpitala MW w Gdańsku-Oliwie, potem zastępca komendanta tej placówki, a w latach 1959-65 jej komendant. W latach 1965-72 komendant-rektor Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, ponadto w tejże uczelni kierownik zakładu anatomii człowieka oraz szef katedry anatomii topograficznej i prawidłowej, a w latach 1982-83 dyrektor jej Instytutu Biologiczno-Morfologicznego. W 1984 r. przeniesiony w stan spoczynku. W latach 80. członek prezydium polskiego oddziału ruchu „Generałowie i admirałowie na rzecz pokoju i rozbrojenia” w Wiedniu.

Awanse: 1939 – podporucznik, 1946 – kapitan, 1956 – komandor, 1966 – kontradmirał (gen. brygady w korpusie oficerów wojskowej służby zdrowia).

Odznaczony m.in. Krzyżami Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od 1980 r. posiadacz tytułu Zasłużony Nauczyciel PRL.

Od 1946 r. starszy asystent, a od 1956 r. adiunkt Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1958 r. przebywał na stażu naukowym w Zakładzie Antropologicznym Uniwersytetu w Zurychu. Entuzjasta żeglarstwa – odbył m.in. rejs na Spitsbergen, wyspę na Morzu Arktycznym. Od 1961 r. prof. nadzwyczajny nauk medycznych, w latach 1961-65 kierownik katedry anatomii prawidłowej i w latach 1962-64 prodziekan wydziału lekarskiego AM w Gdańsku, a w latach 1982-83 rektor tej uczelni. Od 1970 r. profesor zwyczajny, autor ponad 100 publikacji medycznych, w tym książek z dziedziny anatomii, członek Polskiej Akademii Nauk, doktor honoris causa WAM w Łodzi, gdzie zmarł 23.07.2010. Pochowany w rodzinnym Starym Sączu.

(IrP)

Źródła

  • „Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny”, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1987
  • Janusz Królikowski – „Admirałowie polskiej Marynarki Wojennej 1945-2004”, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2004
  • Wikipedia