(1859-1922)
generał-porucznik (dywizji) Wojska Polskiego, mający korzenie na Sądecczyźnie
Urodził się 27.07.1859 w Świrzu (obecnie Ukraina), syn Tadeusza i Izabeli z d. Jaroszyńskiej. Jego ród wywodził się z Sądecczyzny, z Wiatrowic, obecnie przysiółka należącego do Tropia, dlatego w ewidencji austriackiej figurował jako Thaddäus Ritter Wiktor von Wiatrowicze.
Absolwent szkół średnich w Wiedniu i Zurychu. Inżynier.
Przebieg służby
Po ukończeniu Akademii Wojskowo-Technicznej w Wiedniu w 1879 r. zawodowy żołnierz armii austriackiej w 1. pułku inżynieryjnym w Ołomuńcu (Czechy). W latach 1885-87 słuchacz Wyższego Kursu Inżynierii w Wiedniu. W latach 1896-98 oficer w Komendzie IV Korpusu w Budapeszcie, w latach 1901-07 dowódca batalionu w 58. pułku piechoty w Stanisławowie (obecnie Iwanofrankiwsk na Ukrainie). W 1909 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Po wybuchu I wojny światowej przywrócony do służby: w latach 1914-15 dowódca batalionu uzupełniającego 5. pp, potem oficer austriackiej administracji wojskowej na terenach okupowanego rosyjskiego Królestwa Polskiego – komendant okręgowy w Opocznie oraz kierownik inspektoratu gospodarczego i komendant okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim.
W Wojsku Polskim od 21.11.1918: szef wydziału personalnego przy Sztabie Generalnym, szef Departamentu Spraw Personalnych w Ministerstwie Spraw Wojskowych, inspektor techniczny wojsk frontowych, w 1920 r. naczelnik zarządu budownictwa wojskowego w Dowództwie Okręgu Generalnego Kraków, a potem w DOGen. Lublin. Od 1921 r. w stanie spoczynku.
Awanse: 1879 – podporucznik, 1883 – porucznik, 1891 – kapitan II klasy, 1893 – kapitan I klasy, 1897 – major, 1901 – podpułkownik, 1904 – pułkownik, 1917 – generał-major (brygady), 1921 – generał-porucznik (dywizji).
Żonaty z księżną Marią Ponińską. Pieczętował się herbem Brochwicz. Zmarł 3.02.1922 w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Jego starszy brat Mieczysław (1855-1926) był oficerem austrowęgierskim i pułkownikiem WP.
(IrP)
Źródła
- Piotr Stawecki – „Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939”, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994
- Wikipedia