(1915-2017) właśc. Zofia Danuta Szaflarska, ps. AK Młynarzówna. Aktorka filmowa i teatralna.
Urodziła się 6 lutego 1915 w Kosarzyskach, koło Piwnicznej.
Występowała w Teatrze Telewizji, słuchowiskach Teatru Polskiego Radia, serialach telewizyjnych. Karierę aktorską, rozpoczętą we wrześniu 1939, zakończyła w listopadzie 2016, w wieku 101 lat. Była najdłużej pracującą i żyjącą polską aktorką.
Sławę i uznanie przyniosły jej role w filmach Zakazane piosenki (1946), Skarb (1948), Pożegnanie z Marią (1991), Diabły, diabły (1991), Pora umierać (2007).Była dwukrotnie zamężna. Z Janem Ekierem (od 1942), z którym ma córkę Marię oraz z Januszem Kilańskim (córka – Agnieszka).
Pierwsze doświadczenia aktorskie zdobywała w Nowym Sączu w amatorskim zespole teatralnym, prowadzonym przez nauczyciela i malarza portrecistę Bolesława Barbackiego. W 1927 na scenie sądeckiego Towarzystwa Dramatycznego zagrała rolę Michasia w dramacie J. Słowackiego „Horsztyński” oraz wystąpiła w spektaklu „Tomcio Paluch” według braci Grimm.
Chciała studiować medycynę jednak ze względu na wysoki koszt studiów zdecydowała się na naukę w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie, którą przerwała z powodu choroby (tyfus). Za namową kolegów z sądeckiego gimnazjum nie wróciła do szkoły handlowej i zdecydowała się na studia aktorskie.
W 1939 ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie i w tym samym roku debiutowała na scenie w Wilnie. W czasie wojny grała w warszawskich teatrach podziemnych. W powstaniu warszawskim była łączniczką. W latach 40. uważana była za czołową amantkę polskiego kina. Później odnalazła się w rolach komediowych w sztukach teatralnych, wystawianych przez teatry warszawskie (Teatr Współczesny, Teatr Narodowy, Teatr Dramatyczny, Teatr Rozmaitości).
Danuta Szaflarska zagrała ponad 80 ról teatralnych oraz ponad 100 ról filmowych.
Zmarła 19 lutego 2017 w Warszawie.
Więcej:
Danuta Szaflarska – do końca była sobą, góralką z krwi i kości
Barbacki milczał, gdy malował nagą Szaflarską
