Profesor medycyny i uczestnik konspiracji antyniemieckiej, pochodzący i działający w Nowym Sączu.
Urodzony 19 września 1915 r. w Nowym Sączu. Absolwent tutejszegoII LO im. Bolesława Chrobrego z 1933 r. oraz wydziału lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z 1939 r.
W latach 1939-41LEKARZ-stażysta w szpitalu w Nowym Sączu, gdzie jako członek Związku Walki Zbrojnej (późniejszej Armii Krajowej) ps. Michał był jednym z kluczowych współorganizatorów ucieczki zatrzymanego przez Gestapo na Słowacji i rannego „kuriera z Warszawy” Jana Karskiego (właśc. J. Kozielewski). W celu uśpienia ich czujności podał środek usypiający pilnującym go wartownikom oraz pacjentom z jego sali. Aresztowany przez Niemców, ale zwolniony po 4 miesiącach, natomiast w egzekucji zakładników w Nowym Sączu-BiegonicachNIEMCY rozstrzelali jego brata Teodora. Inną uczestniczką uwolnienia Karskiego była późniejsza znana aktorka Zofia Rysiówna. Istnieje wersja, że akcję firmowała Polska Partia Socjalistyczna, a polecenie jej przeprowadzenia wydał późniejszy wieloletni premier PRL Józef Cyrankiewicz.
W latach 1941-44 lekarz-asystent w szpitalu św. Łazarza w Krakowie, a w latach 1945-49 dyrektor szpitala i lekarz powiatowy w Oleśnicy Śląskiej. Od 1949 r. pracownik naukowy Akademii Medycznej we Wrocławiu: do 1962 r. asystent i adiunkt, w 1962 r. docent w II Katedrze i Klinice Chirurgii, od 1962 r. kierownik, a od 1972 r. profesor Katedry i Kliniki Chirurgii Dziecięcej, w latach 1981-83 dyrektor Instytut Pediatrii. Od 1985 r. na emeryturze.
Chirurg, pediatra, urolog i onkolog. Od 1951 r. doktor nauk medycznych, od 1962 r. docent, od 1972 r. profesor nadzwyczajny, od 1979 r. prof. zwyczajny. W latach 1962-67 członek komisji patogenezy wstrząsu przy wydziale nauk medycznych Polskiej Akademii Nauk.
Zagraniczne staże naukowe: w latach 1959-60 stypendium Fundacji Rockefellera w USA, Paryż 1961, Londyn 1963 i Brema 1974.
Autor nowych metod i pierwszych w Polsce zabiegów. Autor lub współ- wielu publikacji. Od 1994 r. doktor honoris causa wrocławskiej AM.
Od 1950 r. członek Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, od 1952 r. Tow. Chirurgów Polskich (także członek zarządu głównego), od 1965 r. Pol. Tow. Chirurgów Dziecięcych (założyciel, w latach 1977-80 prezes, a od 1980 r. członek honorowy), od 1977 r. Pol. Tow. Urologicznego oraz stowarzyszeń zagranicznych. Członek Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Odznaczony m.in. Krzyżami Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 13 grudnia 2010 r. we Wrocławiu.
(IrP)
Źródła: „Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny”, Wydawnictwo Interpress,WARSZAWA 1987; „Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny”, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989; Bartosz Ryś – „Brawurowa akcja polskiego podziemia. Karski wykradziony”, tygodnik „Polityka” z 21 października 2014 r. ; www.ptchd.pl