Żywy relikt epoki polodowcowej w Polsce. Występował prawdopodobnie od zakończenia epoki lodowcowej jako jedyny przedstawiciel raków do końca XIX wieku. Jeden z bohaterów „Czerwonej Księgi Gatunków Ginących”. Jest też „barometrem czystości wody”.
Jego polska nazwa to RAK SZLACHETNY. Może żyć nawet 25 lat. Mieszka w rzekach, stawach i jeziorach i jest czyścicielem wód, niczym mrówka na lądzie. Jeszcze sto lat temu był tak powszechny, że ludzie powszechnie go zjadali. Później zaczęli się bać, że Astacus astacus stanie się jak Yeti, więc zaczęli o niego dbać.
Od kilku lat coraz częściej obserwowany w rzekach Beskidu Sądeckiego.
Prowadzi nocny tryb życia. W ciągu dnia wypoczywa w zakamarkach dna zbiornika wodnego, a w nocy rusza na patrol w poszukiwaniu martwych ryb, ślimaków i innych szczątków, z których czyści dno.
Łagodny, płochliwy temperament raki szlachetne nadrabiają wyglądem. Respekt budzą ich okazałe szczypce, którymi mogą uszczypnąć w obronie własnej.
Czas rozrodu raka szlachetnego przypada na późną jesień – przełom października i listopada. Po 25 dniach od kopulacji samica składa 50- 200 jaj w podgięty odwłok. Jaja przyklejone są do odwłoka przez 6 miesięcy. Po tym czasie wylęgają się młode raki (racze maleństwa mają 8-12mm długości).
Źródła:
- rakipolski.pl
- ecoportal.com.pl
- Wikipedia (zdjęcie)
- dts24
