GODYŃ Janusz

(1949-)

generał dywizji, służący w Nowym Sączu

Urodził się 22.12.1949 w Wałbrzychu, syn Józefa i Krystyny.

Absolwent wydziału prawa i administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego z 1971 r.

Przebieg służby

W wojsku od 1971 r. – zwiad Wojsk Ochrony Pogranicza. Pierwsze stanowisko: w 1972 r. oficer śledczy w Karpackiej Brygadzie WOP w Nowym Sączu. Potem w sądzie Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, Wojskowych Sądach Garnizonowych w Szczecinie i Olsztynie, ponownie w Sądzie Śl.OW, w latach 1978-79 zastępca szefa WSG w Koszalinie, w latach 1979-87 szef WSG w Katowicach, w latach 1987-90 szef Sądu Warszawskiego OW, w latach 1990-2016 prezes Izby Wojskowej Sądu Najwyższego, w latach 1990-98 członek Krajowej Rady Sądownictwa. Przeniesiony do rezerwy w 2003 r.

Awanse: 1971 – podporucznik, 1974 – porucznik, 1977 – kapitan, 1981 – major, 1984 – podpułkownik, 1988 – pułkownik, 1993 – gen. brygady, 1997 – gen. dywizji.

Odznaczony m.in. Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

(IrP)

Źródła

  • Mariusz Jędrzejko, Mariusz Lesław Krogulski, Marek Paszkowski – „Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002)”, Wydawnictwo von Borowiecky, Warszawa 2002
  • Wikipedia