(1928-2000) Bibliotekarz, historyk literatury, autor książek o pisarzu z Ziemi Limanowskiej.
Urodzony 14 marca 1928 r. w Krakowie, syn kolejarza Stanisława i Emilii z d. Skowronek. Absolwent historii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie z 1952 r.
W latach 1951-52 asystent w macierzystej wszechnicy, od 1.01.1951 aż do śmierci pracował w krakowskiej bibliotece Polskiej Akademii Nauk (Umiejętności) – z przerwą na latach 1974-82, kiedy był zatrudniony jako bibliotekarz w stacji naukowej PAN w Rzymie. Od 1978 r. doktor nauk humanistycznych dzięki obronionej na wydziale polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego rozprawie o pisarzu z Ziemi Limanowskiej Władysławie Orkanie – patrz, wydanej wcześniej w formie książkowej w 1975 r. Ponadto ukazała się jeszcze jego „Władysław Orkan. Opowieść biograficzna” (1980).
Oprócz tego autor innych książek, m.in. „Kraków i jego Uniwersytet” (1964), „Droga do Bronowic. Opowieść o Lucjanie Rydlu” (1968), „Włodzimierz Tetmajer. Życie i twórczość” (1971) i „Henryk Siemiradzki. Życie i twórczość” (1984) – oraz licznych publikacji naukowych i publicystycznych w czasopismach krakowskich, ogólnokrajowych i zagranicznych, przeważnie włoskich.
Jego zamiłowanie nazwano „benedyktyńskim szperactwem archiwalnym” i napisano, że „zabytki sztuki architektonicznej czy malarskiej przedstawiał zawsze con amore”.
Zmarł 11 maja 2000 r. w Krakowie.
(IrP)
Źródła
- „Katalog autorów krakowskich”, Stowarzyszenie Autorów Polskich, Kraków 1988
- Wikipedia
- Dziennikpolski24.pl
