Kościół w Nowym Sączu [49°37′30″N 20°41′36″E] pochodzący z przełomu XIII i XIV wieku, posiadający tytuł bazyliki mniejszej. Siedziba Kapituły kolegiackiej. Najstarszą wzmiankę o świątyni pozostawił król Wacław II Czeski w dokumencie z 24 kwietnia 1303 roku.
Kościół wielokrotnie zmieniał wygląd. Obecnie posiada elementy gotyckie i barokowe. W trakcie przebudów wykonywanych w XV-w. powstały dwie wieże bazyliki: północna (z 1460 r.) i południowa (ukończona w 1507 r.), która ze względu na błędy konstrukcyjne zagrażające katastrofą budowlaną, została około 1580 r. rozebrana i ponownie odbudowana w stylu pełnego renesansu. Zawieszono na niej cztery dzwony: „Michał Archanioł” (największy w Małopolsce po „Zygmuncie”), „św. Jan”, „św. Małgorzata” i „św. Marcin”.
Północna wieża bazyliki jest najwyższą budowlą w Nowym Sączu – ma wysokość 52 m i 30 cm
W ołtarzu głównym kościoła znajduje się obraz Veraicon- wizerunek Przemienienia Pańskiego, datowany na XV wiek, malowany temperą na desce o wielkości 68 x 84 cm.
Obok bazyliki zachowały się fragmenty murów obronnych miasta z połowy XIV wieku.
fot. Piotr Droździk
