Gotycki zamek, zwany „górnym” powstał w latach 1350-70 z inicjatywy rodu Rożenów herbu Gryf. Wybrano dla niego miejsce przy szlaku handlowym na Węgry, w miejscu, gdzie wcześniej stała strażnica Gryfitów. Pełnił funkcję rezydencji rycerskiej. Zbudowany został z kamienia na wzgórzu otoczonym zakolem Dunajca. Była to budowla na planie prostokąta o wymiarach 44×20 m.
W 1426 r. zamek kupił rycerz Zawisza Czarny z Grabowa herbu Sulima, bohater bitwy pod Grunwaldem, jeden z najbardziej zaufanych ludzi na dworze Władysława Jagiełły. Mieszkał w nim dwa lata.
Po śmierci Zawiszy, w 1428 roku budowlę przejęli jego synowie.
Na początku XVI wieku właścicielami Rożnowa zostali Tarnowscy. Stało się to wskutek małżeństwa wnuczki Zawiszy – Barbary Zawiszanki i Jana Amora Tarnowskiego, wojewody i kasztelana krakowskiego.
Rzadko używany zamek zaczął podupadać. Został definitywnie opuszczony gdy Jan Amor Tarnowski w połowie XVI stulecia rozpoczął budowę nowej twierdzy w Rożnowie, po której pozostałością jest tzw. beluard.
Do dziś zachowały się fragmenty murów obwodowych Zamku Górnego i jego zabudowy wewnętrznej.
W 2014 roku ruiny stały się własnością prywatną. Właściciele ogłosili zamiar rekonstrukcji zamku.
Źródła:
- zamkiobronne.pl
- architektura średniowiecza i starożytności
- Zdjęcia i rysunki: zamek od strony płn-zach, [Wikimedia Commons]; widok ruin zamku rożnowskiego na rycinie z XIX wieku wg Napoleona Ordy; rekonstrukcja zamku od strony płd-zach wg A.Wagnera
