(1896-1958) generał brygady Wojska Polskiego, służący na Limanowszczyźnie
Urodził się 28.09.1896 lub 1895 w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk na Ukrainie).
AbsolwentGIMNAZJUM
w Stanisławowie, studiował prawo na Uniwersytecie Franciszkańskim (późniejszym Lwowskim im. Jana Kazimierza) we Lwowie.
Przebieg służby
Jako student odbył roczne przeszkolenie w armii austriackiej i opuścił ją w stopniu podporucznika rezerwy.
Członek paramilitarnych Polskich Drużyn Strzeleckich. Od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich, oficer I Brygady. Znów wcielony do armii austriackiej. W 1918 r. działał w konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej we Lwowie i Stanisławowie, w listopadzie aresztowany przez Ukraińców.
Na początku 1919 r. dowódca kompanii powiatowej w Limanowej, w 1921 r. dowódca kompanii i batalionu w 2. pułku strzelców podhalańskich. Na lata 1921-23 urlopowany w celu dokończenia studiów.
W latach 1923-24 oficer Oddziału I Sztabu Generalnego, w latach 1924-26 słuchacz Wyższej Szkoły Wojskowej, w latach 1926-27 kierownik referatu w SG, w latach 1927-32 i 1937-39 wykładowca taktyki ogólnej w WSWoj., w latach 1932-34 zastępca dowódcy 4. pspodh., a w latach 1934-37 dowódca 85. pułku piechoty.
W kampanii wrześniowej w 1939 r. szef sztabu Armii „Pomorze”. Trafił do niewoli niemieckiej. Po wyzwoleniu w 1945 r. II zastępca dowódcy 5. Karpackiej Dywizji Piechoty w II Korpusie Polskim we Włoszech, a w latach 1945-46 w Komisji Historycznej SG w Londynie.
Awanse w WP: 1919 – kapitan, 1924 – major, 1930 – podpułkownik, 1937 – pułkownik, 1964 (pośmiertnie) – gen. brygady.
Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari, Orderem Polonia Restituta V klasy oraz 4-krotnie Krzyżem Walecznych.
Po demobilizacji został w Londynie, gdzie zmarł 18.04.1958, pochowany na cmentarzu North Sheen.
(IrP)
Źródła
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski „Generałowie Polski niepodległej” Editions Spotkania,WARSZAWA 1991
