(1926-2025) hokeista, środkowy napastnik ze słynnego reprezentacyjnego ataku Csorich – Lewacki – Jeżak, olimpijczyk z St. Moritz (1948) i Oslo (1952).
Urodził się 24 stycznia 1926 roku w Krakowie jako syn Adama i Karoliny Ptak. Jego rodzice osiedlili się w Krynicy, gdzie młody Eugeniusz dorastał i gdzie narodziła się jego hokejowa pasja.
Jako młody chłopak trenował hokej (w KTH Krynica), piłkę nożną, siatkówkę oraz jeździł na nartach (zjazd i skoki) .
Ukończył Liceum Handlowe. W okresie II wojny światowej pracował w miejscowej piekarni.
W KTH Krynica, jednym z najbardziej zasłużonych dla polskiego hokeja na lodzie klubów, występował w latach 1947-50 oraz 1955-57. W miejscowej Unii prezentował umiejętności w latach 1951-53. W latach 1953-55 wspomagał Gwardię Bydgoszcz.
Zdobył z KTH Krynica w 1950 roku mistrzostwo Polski oraz trzy tytuły wicemistrzowskie z tym klubem (1949, 1951, 1953), a jeden z Gwardią Bydgoszcz (1955).
Dwukrotnie był uczestnikiem turniejów olimpijskich. W St. Moritz w 1948 roku Polska uplasowała się na szóstym miejscu. Cztery lata później w Oslo biało-czerwonym przypadła identyczna lokata. Lewacki zagrał w stolicy Norwegii we wszystkich ośmiu meczach i strzelił pięć bramek; trzy w meczu z gospodarzami oraz po jednej z Czechosłowacją i Finlandią.
W latach 1948-55 w drużynie narodowej wystąpił 39-krotnie i zaliczył 30 goli, m.in. grając w „kultowym ataku” ze Stefanem Csorichem i Marianem Jeżakiem. Uczestniczył też w mistrzostwach świata w 1955 roku w RFN, kiedy Polska uplasowała się na siódmym miejscu.
Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem, a także taksówkarzem. Jeździł po Krynicy z numerem bocznym 1.
W 2004 roku Lewacki uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Z żoną – Genowefą z domu Baran, doczekał się dwójki dzieci: Marka (ur. 1950) i Urszuli (ur. 1952).
Zmarł 23 marca 2025 roku w wieku 99 lat.
Jego pasją – obok hokeja – była gra na akordeonie.
Źródła:
- olimpijski.pl
- polskihokej.eu
- Wikipedia
