To stara wieś królewska (królewszczyzna), od której dzierżawca płacił władcy rodzaj czynszu lub w nagrodę za zasługi był z niego zwolniony. Pierwszy raz w dokumentach natykamy się na zbliżoną nazwę w 1391 r., kiedy król Władysław II Jagiełło (ok. 1360-1434) nadał biskupowi krakowskiemu Janowi Radlicy zamek i miasto Muszynę razem z podległymi jej wtedy wsiami, w tym Kąclową. Jednak już przed 1428 r. wróciła w poczet królewszczyzn, konkretnie wchodziła w skład tenuty (starostwa) grybowskiej.
W 1428 r. Zygmunt z Bobowej (Bobowski) wydzierżawił tenutę grybowską z przyległymi wsiami, w tym Kąclową, Janowi Franczuchowi z Naszacowic. W 1497 r. król Jan Olbracht (1459-1501) nadał Hieronimowi Jeżowskiemu sołectwo we wsi królewskiej Kąclowa.
