(1885 -1976)
harcmistrzyni, jedna z twórczyń harcerstwa polskiego na terenie Sądecczyzny (po kursie skautingu we Lwowie w 1913), nauczycielka, przewodniczka górska, działaczka społeczna i niepodległościowa. Pseudonim: „Czarna Orlica”.
Urodziła się 28 grudnia 1885 r.
W 1906 r. została nauczycielką wychowania fizycznego w Szkole Powszechnej im. św. Jadwigi Śląskiej w Nowym Sączu. Ponadto była organistką i kierowniczką chóru młodzieżowego w kościele św. Kazimierza. 7 maja 1913 r. została drużynową 1. Żeńskiej Drużyny Skautowej im. Królowej Jadwigi, a w 1921 r. hufcową Hufca Żeńskiego.
W czasie I wojny światowej przewodniczyła Sekcji Odzieżowej sądeckiej Ligi Kobiet była też inicjatorką szkoleń i kursów samarytańsko-pielęgniarskich, terenoznawczych. W latach 30. przeprowadziła się do Warszawy, brała czynny udział w obronie stolicy we wrześniu 1939 r.
Po II wojnie światowej zamieszkała wraz z mężem Stanisławem Bugajskim w Krakowie.
Zmarła 30 maja 1976 r.
Spoczywa na cmentarzu Rakowickim.
(PT)
Maria Wusatowska -Bugajska. Zdjęcie ze zbiorów Archiwum Narodowego w Krakowie oddział w Nowym Sączu
