(1870-1958) generał brygady Wojska Polskiego, mieszkający w Nowym Sączu. Urodził się 4.03.1870 w Przemyślu.
AbsolwentGIMNAZJUM
w Przemyślu, a w 1894 r. wydziału lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Doktor medycyny.
Przebieg służby
STUDIAukończył dzięki stypendium przyznanemu przez armię austriacką. Odpracowywał je w klinice Uniwersytetu Lwowskiego kierowanej przez gen. bryg. prof. med. Ludwika Rydygiera (jako pierwszy chirurg na świecie wykonał w 1881 r. częściowe wycięcie żołądka z powodów onkologicznych, a w 1921 r. resekcję wrzodu żołądka i części trzustki), specjalizując się w chirurgii i położnictwie.
W armii austriackiej pełnił służbę jakoLEKARZ wojskowy. W końcu I wojny światowej wzięty do niewoli serbskiej.
Po zwolnieniu z niewoli wstąpił do Wojska Polskiego: komendant szpitala wojskowego w Przemyślu. W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. dowódca batalionu sanitarnego w twierdzy Modlin, następnie szef sanitarny Obozu Warownego Brześć n/Bugiem, a w latach 1922-27 szef sanitarny Okręgu Korpusu IV Łódź. W 1928 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Awanse: 1919 – pułkownik, 1928 – gen. brygady.
Mieszkał w Przemyślu, prowadząc praktykę lekarską jako chirurg i ginekolog. Po wybuchu II wojny światowej czas okupacji niemieckiej spędził w Nowym Sączu. Zmarł 23.08.1958 w Przemyślu, tamże pochowany.
(IrP)
Źródła
Piotr Stawecki SŁOWNIK biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939”, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski „Generałowie Polski niepodległej” Editions Spotkania, Warszawa 1991