SEYMOUR-TUŁASIEWICZ Lilian Emilia

(1912-2003)

Pisarka i tłumaczka pochodząca z Ziemi Limanowskiej.

Z/d Kicmal, zwana Lilian. Urodzona 13 września 1912 r. w Kasinie Wielkiej w rodzinie chłopskiej. W wieku 7 lat oddana na wychowanie bezdzietnej rodzinie amerykańskiej. Absolwentka uczelni w Chicago: filologii angielskiej z tytułem doktorskim na University of Illinois z 1934 r. i prawa na Northwestern University z 1935 r.

W latach 1936-39 korespondentka nowojorskiej gazety „Morning World” w Berlinie, w 1939 r. wróciła do Polski, a okupację niemiecką spędziła w Kasinie Wielkiej, gdzie m.in. była tłumaczką przy radiostacji partyzanckiej, oraz w Krakowie, gdzie udzielała się w Czerwonym Krzyżu.

Od 1945 r. pracowała w redakcji serwisu zagranicznego agencji prasowej Polpress w Krakowie, w latach 1946-47 tłumaczka w ambasadzie USA w Warszawie, od 1947 r. mieszkała we Wrocławiu.

Autorka powieści w językach angielskim i polskim, w tym „Dag, córki Kasi” (1946) o powrocie córki do domu rodziców i „Ostatnie lato” (1958), a także opowiadań i artykułów publicystycznych. Członkini Związku Literatów Polskich.

Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 1930 r. wyszła za amerykańskiego adwokata Roberta Seymoura, ale mąż zginął wkrótce tragicznie w wypadku samochodowym. Jej drugim mężem został jeszcze przed II wojną światową Tadeusz Tułasiewicz, attache prasowy i handlowy polskiego konsulatu w Królewcu (obecnie Kaliningrad w Rosji). Rozwiedli się po wojnie.

Odznaczona m.in. Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarła 27 listopada 2003 r. we Wrocławiu.

(IrP)

Źródła

„Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny”, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989

Lesław M. Bartelski – „Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-74”, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1977

www.mszana.pl