(1911-1960)
Scenograf filmowy i profesor, działający m.in. na Sądecczyźnie.
Urodzony 19 października 1911 r. we Lwowie. Absolwent architektury na tamtejszej Politechnice, w 1938 r. pogłębiał wiedzę na Staatliche Kunstgewerbeschule (Państwowa Szkoła Sztuki Użytkowej) w Wiedniu.
W latach 1939-44 wykładowca w Szkole Przemysłu Artystycznego we Lwowie, w latach 1945-46 kierownik pracowni kowalsko-ślusarskiej w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego (tzw. kenarówka) w Zakopanem, w 1946 r. zaprojektował gmach Teatru Zagłębia w Sosnowcu, potem m.in. wnętrze Sali Malinowej w Grand Hotelu w Łodzi. Z Sądecczyzną związany w ten sposób, że w 1938 r. zaprojektował budynek i wystrój wnętrz hotelu Zdrojowego w Krynicy.
W latach 1951-56 profesor zakładu architektury wnętrz i projektowania oraz architektury okolicznościowej w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, w tym w latach 1953-55 dziekan wydziału architektury wnętrz.
W latach 1947-60 czołowy polski scenograf filmowy, m.in. w takich kinowych filmach fabularnych, jak „Ostatni etap” (1947) Wandy Jakubowskiej, „Młodość Chopina” (1951), „Ósmy dzień tygodnia” (1958) i „Krzyżacy” (1960) Aleksandra Forda, „Pamiątka z celulozy” (1953), „Pod czapką frygijską” (1954) i „Matka Joanna od Aniołów” (1960) Jerzego Kawalerowicza, „Pokolenie” (1954), „Kanał” (1956) oraz „Popiół iDIAMENT
” (1958) Andrzeja Wajdy, „Człowiek na torze” (1956) Andrzeja Munka, „Ewa chce spać” (1958) Tadeusza Chmielewskiego, a także „Krzyż Walecznych” (1959) Kazimierza Kutza.
Zmarł 11 marca 1960 r. w Zakopanem. Posiada gwiazdę w tzw. alei gwiazd przy ul. Piotrkowskiej w Łodzi.
Jego żona Lidwina była kostiumolożką filmową, a bratanek Wojciech jest popularnym prezenterem radiowym i telewizyjnym.
(IrP)
Źródła