Sądecka wieś, leżąca w gminie Korzenna.
Nazwa
W średniowiecznym piśmiennictwie, kiedy językiem urzędowym była łacina, pojawiała się pod zapisami: 1373 – Jasiona, 1378 – Iaschona, Iazona, Iaschoua, 1379 – Iaszona, 1388 – Yaszona, Jassonowa, Jasenow, 1394 – Jassonowa, Jasona, Jasonow, Jassona, 1395 – Jasszona, 1396 – Jasona, 1400 – Jassyona, 1409 – Jeszena, Jeszonowa, 1413 – Jaszena, Jasina, 1414 – Jasienna, 1415 – Jaszona, 1416 – Jaszana, 1429 – Jaschonowa, Jaschyna, 1434 – Jasszenya, Jasyona, Jaszonya, 1443 – Iaszowa, Yaszowa, Jaszchona, 1448 – Yeszona, Jaschyona, 1464 – Jasona, Jassonna, 1466 – Jassyonna, 1470-80 – Jaszyona, 1471 – Jasszyona, 1475 – Jasionna.
W książce „Korzenna i okolice” oraz w wielu innych źródłach pierwszego znanego właściciela wsi bałamutnie nazywa się Mikołajem de Zaszona, co oznaczałoby – z Zaszonej, ale mamy tu prawie na pewno do czynienia z pomyłką, związaną z błędnym odczytem pierwszej litery. Ta rzekoma Zaszona powinna być ówczesną Jasioną.
Źródłem nazwy mają być jesiony, licznie porastające kiedyś okolicę i wykarczowane pod pola uprawne. W miejscowej gwarze jesiony zwane były właśnie jasionami i od nich wieś odziedziczyła miano, a nie od jakiegoś Jaśka, co tylko z pozoru wydawałoby się bardziej oczywiste.
—
Źródła
„Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. Edycja elektroniczna”, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk 2010-14
Andrzej Potoniec – „Korzenna i okolice. 660 lat 1348-2008”, Wydawcy: Centrum Kultury w Korzennej i Nova Sandec, Korzenna 2008
„Rok 1846 w Galicji: ludzie, wydarzenia, tradycje” – zbiór studiów pod redakcją Michała Śliwy, Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1997
„Strażacy ziemi sądeckiej”, Agencja Wydawnicza Palindrom, Bochnia 2009
Ireneusz Pawlik – „Panorama wsi sądeckich. Jasienna”, dodatek specjalny miesięcznika „Sądeczanin”, lipiec 2011
IrP