(1869-po 1938) generał brygady Wojska Polskiego, walczący na Limanowszczyźnie. Urodził się 21.10.1869 w Fałkowicach koło Gdowa.
AbsolwentGIMNAZJUM
i austriackiej szkoły kadetów z 1888 r.
Przebieg służby
W latach 1888-1918 zawodowy żołnierz w armii austriackiej. Dowódca plutonu, kompanii, batalionu i komendant szkoły podoficerskiej. Jako dowódca batalionu i pułku (w stopniu podpułkownika) walczył w I wojnie światowej. 3-krotnie ranny. W uznaniu zasług nadano mu szlachecki herb Kamionka Mała (od miejscowości, obecnie w gminie Laskowa), w bitwie pod którą chwalebnie się wyróżnił. Awanse: 1890 – podporucznik, 1914 – major, 1918 – pułkownik.
W Wojsku Polskim od 1.11.1918. W wojnie polsko-bolszewickiej dowódca 14. pułku piechoty i grupy operacyjnej swego imienia na odcinkach Jarosław-Radymno i Gródek Jagielloński-Sądowa Wisznia (obydwa obecnie na Ukrainie), a potem dowódca 8. Brygady Piechoty. Następnie dowódca obozu ćwiczebnego i Centrum Wyszkolenia 6. Armii. W latach 1921-27 zastępca dowódcy Okręgu Korpusu XPRZEMYŚL. Przeniesiony w stan spoczynku. Gen. brygady od maja 1922 r. Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari V klasy i Krzyżem Walecznych.
Mieszkał w Wierzbnej koło Jarosławia. Dalsze losy nieznane.
(IrP)
Źródła
Piotr Stawecki SŁOWNIK biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939”, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski „Generałowie Polski niepodległej” Editions Spotkania, Warszawa 1991