(1933-1999)
Poeta związany z Sądecczyzną.
Urodzony 24 lipca 1933 r. w Puławach. Absolwent Liceum Leśnego w Limanowej z 1953 r.
Mieszkał w Krakowie, ale sporą część życia spędził na Sądecczyźnie, m.in. zaraz po szkole średniej krótko pracował jako robotnik leśny w okolicach Muszyny i Krynicy. W 1957 r. założyciel grupy literackiej Muszyna, do której należeli m.in. Tadeusz Śliwiak, Tadeusz Nowak, Stanisław Grochowiak i Halina Poświatowska. Latem jej członkowie zjawiali się oczywiście w Muszynie i spotykali się tam z czytelnikami. Harasymowicz kierował nią do 1961 r., przetrwała do 1963 r., a w latach 70. nawiązali do niej członkowie grupy literackiej Tylicz, m.in. pochodzący z Muszyny Adam Ziemianin.
Na początku lat 70. XX wieku Harasymowicza wytypowano na pierwszego w historii honorowego obywatela Muszyny, ale początkowo odmówił przyjęcia tej godności, protestując w ten sposób przeciwko przemianom urbanizacyjnym w ukochanej przez siebie miejscowości. Ostatecznie przyjął wyróżnienie, ale i tak jego związki z Muszyną uległy zerwaniu.
W twórczości piewca Łemkowszczyzny, przyrody podgórskiej i folkloru. Autor tomików poezji, m.in. „Cuda” (1956), „Powrót do Krainy Łagodności” (1957), „Pastorałki polskie” (1966), „Madonny polskie” (1969), „Zielony majerz” (1969), „Złockie niebo cerkiewne” (1983), „Wiersze beskidzkie” (1986), „Lichtarz ruski” (1987), „Ubrany tylko w trawy połonin” (1988) i „Bieszczady” (2003). Jego książki ukazały się w łącznym nakładzie, przekraczającym 700 tys. egzemplarzy.
Muszynie poświęcone są jego wiersze „Miasteczko w Karpatach”, „Dom za Popradem” i „Muszyński październik”, Barcicom – „Święte Barcice”, „Madonna pod Barcicami” i „Cumulus nad Barcicami”, zaś Krużlowej – „Madonna z Krużlowej”, ponadto pisał także o Łącku, Mochnaczce, Miliku, Wierchomli, Ptaszkowej, Przydonicy, Rożnowie i Złockiem. W poezji uwiecznił nie tylko Łemkowszczyznę i Sądecczyznę, lecz także pejzaże znad zalewów rożnowskiego i czchowskiego oraz Pogórza Rożnowsko-Ciężkowickiego. Od 1974 r. publikował jako Harasymowicz-Broniuszyc. Tłumaczony na wiele języków. Jego utwory wykonywali piosenkarze studenccy: Elżbieta Adamiak i Wojciech Bellon (właśc. Belon) z Wolnej Grupy Bukowina.
Zmarł 21 sierpnia 1999 r. w Krakowie, jego prochy rozsypano nad połoninami w Bieszczadach – zgodnie z wolą wyrażoną w wierszu z tomu „Miłość w górach” (1997).
(IrP)
Źródła
„Słownik pisarzy”, Wydawnictwo Greg, Kraków 2006
Adam Ziemianin – „Muszyńskie ślady Jerzego Harasymowicza” na www.almanachmuszyny.pl
Ireneusz Pawlik – „Panorama wsi sądeckich. Leluchów”, dodatek specjalny miesięcznika „Sądeczanin”, styczeń 2012
Jerzy Leśniak, Augustyn Leśniak – „Encyklopedia sądecka”, Wydawca: Urząd Miejski w Nowym Sączu, Nowy Sącz 2000