(1816-1855)
Pisarz, autor utworów związanych z Ziemią Limanowską.
Urodzony 7 lutego 1816 r. w Warszawie. Studiował medycynę na uniwersytetach w Królewcu (obecnie Kaliningrad w Rosji), Dorpacie (obecnie Tartu w Estonii) i Moskwie.
W latach 1840-46 mieszkał w Warszawie – jako lider ówczesnej cyganerii artystycznej nazywany był „papieżem cyganów”. Publikował w prasie krytyki literackie, nowele i utwory krajoznawcze oraz wydał wynikającą z jego zainteresowań mistyczno-parapsychologiczno-okultystycznych powieść „Sędziwój” (1845) o alchemiku Michale Sędziwoju urodzonym w Łukowicy na Ziemi Limanowskiej.
Wyjechał z kraju w obawie przed aresztowaniem przez władze zaborcze i osiadł w Paryżu, gdzie przystąpił do towiańczyków (zwolenników mistyka Andrzeja Towiańskiego) i dzięki temu zetknął się z Adamem Mickiewiczem. W 1848 r. uczestnik kampanii włoskiej legionu Mickiewicza, a w 1849 r. powstania w Badenii (Niemcy). Po powrocie do Paryża zarabiał jako rytownik.
Zmarł 3 lipca 1855 r. w Paryżu, pochowany w zbiorowym grobie polskich emigrantów na tamtejszym cmentarzu Montmartre.
(IrP)
Źródło
„Mały słownik pisarzy polskich”, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975