(1862-1933) generał brygady Wojska Polskiego, służący w Nowym Sączu. Urodził się 18.06.1862 w Skawinie w rodzinie rolniczej.
AbsolwentGIMNAZJUM
św. Jacka w Krakowie, a w 1889 r. Uniwersytetu Jagiellońskiego uzyskawszy nań doktorat nauk medycznych.
Przebieg służby
Lekarz zawodowy w armii austro-węgierskiej, najpierw we Lwowie, w latach 1914-16 szef sanitarny 12. Dywizji Piechoty w Krakowie, w latach 1916-18 komendant szpitali garnizonowych Tarnowie, Nowym Sączu i Krakowie. Awanse: 1889 – podporucznik, 1893 – kapitan, 1906 – major, 1913 – podpułkownik.
W Wojsku Polskim od 1 listopada 1918 r. jako komendant szpitala wojskowego w Krakowie, następnie szef sanitarny: Dowództwa Okręgu GeneralnegoBIAŁYSTOK, Okręgu Etapów Wołkowysk, Frontu Litewsko-Białoruskiego i DOGen. Lublin. Od 1921 r. przeniesiony do rezerwy, ale po półtora roku ponownie powołany do służby czynnej jako zastępca szefa Departamentu III (sanitarnego) Ministerstwa Spraw Wojskowych. Po niespełna roku przeszedł w stan spoczynku. Awanse: 1918 – pułkownik, 1920 (ze starszeństwem od 1919 r.) – gen. brygady.
Zmarł 24.05.1933 w Krakowie, pochowany tam na Cmentarzu Rakowickim.
(IrP)
Źródła
Piotr Stawecki SŁOWNIK biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939”, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski „Generałowie Polski niepodległej” Editions Spotkania, Warszawa 1991