To stara wieś, istniała jeszcze przed założeniem Grybowa, ulokowanego na prawie magdeburskim pod nazwą Tymberch, na co król Kazimierz Wielki zezwolił w 1340 r. mieszczaninowi nowosądeckiemu Hankowi, synowi Jana Bogacza, mieszczanina i rajcy nowosądeckiego.
W XV wieku wchodziła w skład starostwa grybowskiego i stanowiła własność królewską. W 1428 r. Zygmunt z Bobowej za 180 grzywien wydzierżawił Grybów z okolicznymi wsiami, w tym Białą zarówno Niżną, jak i Wyżną, Janowi Franczuchowi z Naszacowic. Potem należała do wdowy po Janie Bobowskim – Maruszy z Kamieńca, następnie do Mikołaja Giedki z Bobowej. W latach 1470-80 znów królewszczyzna. W 1504 r. król Aleksander Jagiellończyk zezwolił Mikołajowi i Hieronimowi z Jeżowa na wykupienie od Jakuba i Mikołaja z Bobowej Grybowa z okolicznymi wsiami, w tym Białą. W 1508 r. król Zygmunt I Stary rozstrzygnął spór między wójtami Grybowa, braćmi Stanisławem i Mikołajem Jeżowskimi a mieszczanami grybowskimi i orzekł, że kmiecie m.in. z Białej mają odrabiać na rzecz króla i wójtów po równo, tzn. po 3 dni w tygodniu. W 1538 r. ten sam król zezwolił tenutariuszowi (dzierżawca dóbr królewskich, przeważnie starostwa) grybowskiemu Stanisławowi Pieniążkowi z Iwanowic na wykupienie i włączenie do swego folwarku pól kmieci z Białej Niżnej: Andrzeja Szafrańca, Macieja Kulika, Piotra Tymowskiego i Marcina Świeszowskiego.
W wiekach XV i XVI kmiecie z Białej Niżnej płacili dziesięcinę biskupowi krakowskiemu, w 1529 r. konkretnie 5 grzywien i 16 groszy, najpewniej rocznie.