Sądecka wieś, leżąca w gminie Stary Sącz
Nazwa
W najwcześniejszych źródłach historycznych, pisanych oczywiście łaciną, występuje pod zniekształconymi nazwami: Barcicy, Barczicz, Barszicze, Barczycze i Barczycza. Według sądeckiego onomasty (specjalisty od nazw własnych) Eugeniusza Pawłowskiego, nazwa wsi nie ma związku z barcią, czyli wydrążonym pniem drzewa, w którym pszczoły gromadzą miód, lecz prawdopodobnie pochodzi od założyciela, noszącego imię Bartłomiej. Do osiedlenia skłoniło go zapewne dogodne położenie miejsca, leżącego przy szlaku handlowym prowadzącym z Krakowa na Spisz i dalej na Węgry. Z tego też względu Barcice są wsią typu ulicówka.
W 1910 r. Barcice – dla odróżnienia od Barcic Dolnych – nazwano Górnymi, ale dzisiaj jest to nazwa nieoficjalna, zresztą od 2011 r. formalnie nie istniejąca już na mapach geograficznych i administracyjnych.
Barcice i Barcice Dolne są osobnymi sołectwami: sołtysem tych pierwszych, liczących 605 numerów i ok. 2600 mieszkańców, jest Andrzej Ogorzały, a tych drugich, zamieszkałych przez ok. 700-800 osób – Dariusz Młynarczyk (obaj wg stanu na październik 2014 r.).
Źródła
„Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. Edycja elektroniczna”, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk 2010-14
Janina Kowalczyk – „Barcice na sądeckiej ziemi”, Barcice 1999
Kronika szkolna, rękopis
„Strażacy ziemi sądeckiej”, Agencja Wydawnicza Palindrom, Bochnia 2009
„Miasto i gmina Stary Sącz w okresie transformacji 1991-1993”, praca zbiorowa pod redakcją Benicjusza Głębockiego z Instytutu Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Planowania Przestrzennego Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 1994
Ireneusz Pawlik – „Panorama wsi sądeckich. Barcice”, dodatek specjalny miesięcznika „Sądeczanin”, maj 2010
IrP