BARANOWSKI Bolesław

(1943-) generał brygady Wojska Polskiego, pochodzący z Sądecczyzny
Urodził się 16.10.1943 w Wojnarowej na Sądecczyźnie.
Absolwent Technikum Kolejowego w Nowym Sączu z 1962 r.

Przebieg służby

W latach 1962-65 podchorąży w Oficerskiej Szkole Wojsk Pancernych w Poznaniu. Od 1965 r. dowódca plutonu czołgów, a od 1968 r. kompanii w 20. pułku czołgów w Stargardzie Szczecińskim. W 1969 r., w ramach ćwiczeń Odra-Nysa 69, na czele tej kompanii sforsował po dnie Odrę k/Krosna Odrzańskiego w rekordowym wówczas czasie 10 minut.

W latach 1972-75 w Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie, po czym w sztabie 20. Warszawskiej Dywizji Pancernej w Szczecinku. W latach 1976-78 szef sztabu i zastępca dowódcy 68. pułku czołgów w miejscowości Budów, w latach 1978-82 dowódca 5. pułku zmechanizowanego w Szczecinie, w latach 1982-84 szef sztabu i zastępca dowódcy 12. Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie, w 1984 r. p. o. dowódcy tej dywizji.

W latach 1984-86 studiował w Akademii Sztabu Generalnej Sił Zbrojnych ZSRR im. Klimenta Woroszyłowa w Moskwie, po czym dowódca 4. DZmech. w Krośnie Odrzańskim, z którą w latach 1989-90 uzyskał tytuł Przodującego Związku Taktycznego WP. W latach 1990-91 zastępca dowódcy grupy organizacyjnej Krakowskiego Okręgu Wojskowego, a potem zastępca dowódcy tego okręgu ds. liniowych, a w latach 1993-98 zastępca dowódcy i szefSZKOLENIA. W latach 1998-2002 zastępca dowódcy Korpusu Powietrzno-Zmech. (od 2001 r. 2. Korpusu Zmech.) w Krakowie. W 2002 r. przeniesiony do rezerwy, później w stan spoczynku.

Awanse: 1965 – podporucznik, 1968 – porucznik, 1977 – major, 1981 – podpułkownik, 1985 – pułkownik, 1990 – gen. brygady.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Mieszkał w Krośnie Odrzańskim.

(IrP)

Źródła

Janusz Królikowski „Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990”, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010