(właśc. Antoni A.)
(1913-1986)
Profesor geografii, pochodzący i wyedukowany na Ziemi Gorlickiej.
Urodzony 30 maja 1913 r. w Bieczu. Absolwent tamtejszej szkoły powszechnej, Gimnazjum im. Marcina Kromera w Gorlicach z 1934 r., Państwowego Pedagogium w Krakowie z 1937 r. i geografii na Uniwersytecie Poznańskim z 1948 r.
Od 1938 r. nauczyciel szkoły powszechnej w Pionkach k/Radomia. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał w Bieczu, członek Armii Krajowej i uczestnik tajnego nauczania. Zagrożony aresztowaniem przeniósł się do Nowego Miasta n/Pilicą.
Po II wojnie światowej nauczyciel Państwowego Gimnazjum i Liceum w Bieczu, potem do 1947 r. pracował w Muzeum Prehistorycznym w Poznaniu, studiując tam jednocześnie geografię. W latach 1947-55 nauczyciel geografii w Miejskim Liceum Ogólnokształcącym we Wschowie.
Od 1955 r. pracownik naukowo-dydaktyczny wydziału geografii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku: adiunkt, zastępca profesora, starszy wykładowca, docent, prodziekan, a w roku akademickim 1968/69 dziekan wydziału biologii i nauk o ziemi. W 1958 r. uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, w 1966 r. habilitację na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, od 1976 r. profesor nadzwyczajny. Od 1983 r. na emeryturze.
Autor wielu prac naukowych, monografii regionalnych i podręczników, promotor dwóch doktoratów. Od 1971 r. przewodniczący wydziału nauk matematyczno-przyrodniczych Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, później także wydziału nauk o ziemi, członek Polskiego Towarzystwa Geograficznego (w latach 1963-69 przewodniczący jego oddziału gdańskiego).
Zmarł 17 marca 1986 r. w Gdańsku, pochowany w rodzinnym Bieczu.
(IrP)
Źródło