(1911-1997)
Prawnik pracujący na Ziemi Limanowskiej i Sądecczyźnie.
Urodzony 10 czerwca 1911 r. w Kochawinie k/Żydaczowa (obecnie Ukraina) w rodzinie nauczyciela. Absolwent gimnazjum im. Piotra Skargi w Stryju (obecnie Ukraina) z 1930 r., w latach 1934-38 studiował na wydziale prawa i studium dyplomatycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.
Biuralista w majątku hrabiego Agenora Gołuchowskiego. W latach 1938-39 stażysta w konsulacie RP w Zagrzebiu, w latach 1939-41 urzędnik inwentaryzacyjno-pomiarowy we Lwowie, a po zajęciu miasta przez Niemców – „karmiciel” wszy własną krwią w tamtejszym zakładzie produkcji szczepionek przeciwtyfusowych prof. Rudolfa Weigla.
Przeszkolenie wojskowe odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (obecnie Ukraina). Na wojnę obronną z Niemcami we wrześniu 1939 r. zmobilizowany w stopniu podporucznika do 5. pułku artylerii lekkiej, brał udział w obronie Lwowa.
Od 1941 r. w Związku Walki Zbrojnej i późniejszej Armii Krajowej, w Biurze Informacji i Propagandy komendy obszaru lwowskiego zajmował się sprawami ukraińskimi, a w latach 1943-44 pomocnik szefa oddziału III komendy okręgu Lwów, od wiosny 1944 r. w oddziale partyzanckim w okolicach Buczacza (obecnie Ukraina), czynny uczestnik akcji Burza.
Ujawnił się 31 lipca 1944 r., ale działał w antykomunistycznej organizacji konspiracyjnej Nie, prawdopodobnie jako komendant obwodu Mościska (obecnie Ukraina). Zatrzymany przez radziecką bezpiekę, jednak nie zdemaskowany i zwolniony. Wyjechał do Jeleniej Góry, gdzie działał w kolejnej antykomunistycznej organizacji konspiracyjnej Wolność i Niezawisłość jako jej prezes powiatowy. Używał pseudonimów Brytan, Szpak.
W 1946 r. zbiegł przed aresztowaniem, posługując się fałszywym nazwiskiem Jan Hołownicki. Osiadł w Tymbarku. Zatrudniony jako radca prawny miejscowej Spółdzielni Owocowo-Warzywnej, potem kierownik inwestycji w Zakładach Przemysłu Drzewnego w Łososinie, od 1958 r. przewodniczący komisji planowania gospodarczego Powiatowej Rady Narodowej w Limanowej, od 1961 r. radca prawny Powiatowego Związku Gminnych Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Nowym Sączu. Mieszkał w pobliskiej Nawojowej. Od 1976 r. na emeryturze.
Zmarł 7 marca 1997 r. w Nawojowej, pochowany w Łososinie Górnej.
(IrP)
Źródło
Grzegorz Mazur, Jerzy Węgierski – „Konspiracja lwowska 1939-1944. Słownik biograficzny”, Wydawnictwo Unia, Katowice 1997