(1923-1989)
Profesor gleboznawstwa pochodzący z Sądecczyzny.
Urodzony 20 września 1923 r. w Żeleźnikowej. W czasie okupacji niemieckiej należał do operującego na Sądecczyźnie oddziału partyzanckiego 1. pułku strzelców podhalańskich Armii Krajowej dowodzonego przez Juliana Zubka ps. Tatar.
Absolwent Uniwersytetu Poznańskiego z 1950 r. Pracownik naukowy: w latach 1951-53 Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a od 1953 r. tamtejszej Wyższej Szkoły Rolniczej, która w 1972 r. zmieniła nazwę na Akademia Rolnicza. Od 1960 r. doktor, od 1966 r. dr habilitowany, od 1967 r. docent, od 1975 r. profesor nadzwyczajny nauk leśnych w Instytucie Hodowli Lasu, od 1982 r. prof. zwyczajny nauk rolniczych, od 1986 r. kierownik katedry gleboznawstwa, w latach 1972-75 prodziekan wydziału leśnego, w latach 1981-83 prodziekan wydziału rolniczego, od 1984 r. dziekan tegoż wydziału.
Od 1970 r. członek komitetu zagospodarowania ziem górskich Polskiej Akademii Nauk, od 1982 r. rady naukowej Gorczańskiego Parku Narodowego. Autor wielu prac naukowych. Promotor 5 doktoratów. Turysta górski.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz odznakami zasłużonego dla woj. nowosądeckiego i Piwnicznej. Pośmiertnie przyznano mu Krzyż Armii Krajowej.
Zmarł 28 września 1989 r. w Krakowie.
(IrP)
Źródła
„Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny”, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989